راه‌های درمان سکسکه با طب سنتی
تاریخ انتشار: ۱۴ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۵۱۵۱۳۵
سکسکه عبارت اسـت از انقباضات ناخودآگاه و مکرر عضله دیافراگم. سکسکه یک علامت اسـت و نه یک بیماری. در ایجاد سکسکه دیافراگم عضله بزرگ و نازکی کـه قفسه سینه را از شکم جدا می‌سازد و عصب فرنیک «عصبی کـه دیافراگم را بـه مغز وصل می‌کند» نقش دارند.
سکسکه ممکن اسـت ناشی از وعده های غذایی بزرگ، نوشیدنی های گازدار یا هیجان ناگهانی باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
برای بیشتر افراد، یک دوره سکسکه طبق معمولً فقط چند دقیقه طول میکشد. بـه ندرت، سکسکه ممکن اسـت ماه‌ها ادامه داشته باشد. این میتواند بـه کاهش وزن و فرسودگی منجر شود.
سکسکه یک علامت اسـت. ممکن اسـت گاهی اوقات با احساس سفت شدن جزئی در سینه، شکم یا گلو همراه باشید.
چه زمانی بـه دکتر مراجعه کنید؟در صورتی کـه سکسکه شـما بیش از ۴۸ ساعت طول بکشد یا اگر آن قدر شدید باشد کـه باعث ایجاد مشکل در خوردن، خوابیدن یا نفس کشیدن میشود، بـه دکتر خود مراجعه کنید.
علت سکسکه:درمان‌های دارویی، جراحی و جایگزین سکسکه
اگر سکسکه ادامه پیدا کند، دکتر دارو‌هایی را تجویز می‌کند. «کلرپرومازین» کـه یک داروی ضدجنون ضداستفراغ اسـت، طبق معمول نخستین داروی انتخابی دکتر اسـت. البته گاهی دارو‌های دیگری مانند «هالوپوریدول» یا «متوکلوپرامید» نیز برای بیمار تجویز می‌شوند. دارو‌های شل‌کننده عضلات یا ضد درد‌ها نیز گاهی برای درمان سکسکه بـه کار می‌روند.
یکیدیگر از روش‌های درمان، جراحی عصب فرنیک اسـت. این درمان طبق معمول بـه عنوان آخرین راه‌حل در درمان سکسکه‌های مزمن مورد استفاده قرار می‌گیرد. در بعضی گزارش‌ها از هیپنوتیزم و طب سوزنی نیز بـه عنوان راه‌حل‌های پیشنهادی طب جای گزین برای درمان سکسکه‌های مقاوم نام برده شده اسـت کـه البته شواهد معتبری برای تایید این روش‌ها وجود ندارد.
برخی عوامل کـه مفید بودن ان‌ها گزارش شده بـه شرح زیر اسـت:
شل کننده های عضلانی «بـه غیر از بنزودیازپین‌ها»
آرام بخش‌ها
ضد درد‌ها «بـه عنوان مثال اورفنادرین، آمی تریپتیلین، هیدرات کلرال و مورفین»
محرک‌ها بـه عنوان مثال «افدرین، متیل فنیدات، آمفتامین و نیکتامید»
عوامل دیگر بـه عنوان مثال «دگزامتازون، افدروفونیوم، آمانتادین و نیفدیپین»
درمان های غیر دارویی شامل موارد زیر اسـت:
تکنیک های منجر بـه تحریک عصب واگ – شست و شوی معده سرد، مانور والسالوا، ماساژ سینوس کاروتید، ماساژ انگشتی مقعد، فشارانگشتی بر کره چشمی
تکنیک تداخل با عملکرد تنفسی نرمال – نگه داشتن نفس، تنفس عمیق و سریع، نفس نفس زدن، تنفس دریک پاکت کاغذی، کشیدن زانو بـه قفسه سینه و خم شدن بـه جلو و فشار مثبت مداوم راه هوایی، انحراف روانی، تهویه رفتاری، خواب هیپنوتیزم، نماز، طب سوزنی و آخرین راه حل مداخله جراحی اسـت کـه شامل قطع عصب فرنیک «یک طرفه یا دو طرفه» و رفع فشار از روی مویرگ های عصب واگ می‌باشد.
مثل همیشه طب سنتی راه چاره‌ای برای حل مشکلات دارد کـه بهترین ان‌ها برای درمان سکسکه شامل:
بذر گیاه ِ شوید:برای توقف سکسکه همچنین میتوانید مقداری بذر شوید را بـه آرامی بجوید. این روش قدیمی بسیار مؤثر اسـت. رایحه بذر این گیاه با درگیر کردن اعصاب و عضلات ِ وابسته، در کار سکسکه وقفه می‌اندازد.
دارچین:خوردن آب دم کرده ان با سرکه و مصطکی کوبیده برای رفع سکسکه رطوبی مناسب اسـت.
کندر:۵ گرم از ان رابا یک مثقال زیره مخلوط کرده و بکوبید و بخورید جهت آرام کردن سکسکه، پیشگیری از آروق زدن.
پونه:نوشیدن آب جوشانده ان رفع کننده سکسکه اسـت.
سوسنبر «آویشن وحشی»:نوشیدن دم کرده ان جهت درمان سکسکه.
خرمالو:خوردن ان؛ قابض، تقویت معده، آرام کننده سکسکه، نرم کننده سینه اسـت.
نان:خشک ان را قطعه قطعه کرده و بلغ نمایید جهت آرام کردن سکسکه.
شیردان گوسفند:شیردان گوسفند را کاملًا بپزید روزی سه دانه صبح و ظهر و عصر میل نمایید.
آب سیرابی:آب سیرابی رابا گلاب مخلوط نموده هر یک ساعت فاصله یک استکان میل نمایید.
درمان‌های خانگی رفع سکسکه:۱- نگه داشتن نفس و شمردن بـه آرامی از ۱ تا ۱۰
۲- نفس کشیدن داخل یک کیسه کاغذی برای مدتی کوتاه
۳- نوشیدن سریع یک لیوان آب سرد
۴- خوردن یک قاشق شکر یا عسل یا قرار دادن ان در انتهای زبان
۵- بالا کشیدن زانو‌ها بـه درون سینه
۶- بیرون کشیدن ناگهانی و شدید زبان
۷- گاز زدن یک تکه لیموترش
۸- غرغره آب یخ
۹- ماساژ انتهای گلو
۱۰- خوردن یک قاشق سرکه
۱۱- نوشیدن آب بـه حالت درازکشیده و خوردن از سمت مقابل لیوان
۱۲- قرار دادن انگشت در دهان
۱۳- تکان تند و شدیدی بـه زبان خود بدهید
۱۴- زبان کوچک را بـه کمک یک قاشق بلند کنید
۱۵- یک تکه نان خشک را بجوید و سپس ببلعید
رایجترین محرک های سکسکه کـه کمتر از ۴۸ ساعت طول میکشد شامل موارد زیر اسـت:
نوشیدن نوشابه های گازدار
زیاد غذا بخورید
هیجان یا استرس عاطفی
دمای ناگهانی تغییر می‌کند
بلعیدن هوا با جویدن آدامس یا مکیدن آب نبات
سکسکه کـه بیش از ۴۸ ساعت طول بکشد ممکن اسـت در اثر عوامل مختلفی ایجاد شود کـه میتوان ان‌ها را در دسته های زیر قرار داد.
آسیب عصبی یا تحریک:یکی از علت های سکسکه زیاد آسیب یا تحریک عصب واگ یا اعصاب فرنی اسـت کـه بـه عضله دیافراگم خدمت میکنند. عواملی کـه ممکن اسـت باعث آسیب یا تحریک این اعصاب شود عبارتند از:
مو یا چیز دیگری در گوش شـما کـه لاله گوش را لمس می‌کند
تومور، کیست یا گواتر در گردن شـما
ریفلاکس معده دستگاه گوارش
گلو درد یا حنجره
اختلالات سیستم عصبی مرکزی:
یک تومور یا عفونت در سیستم عصبی مرکزی شـما یا آسیب بـه سیستم عصبی مرکزی شـما در نتیجه تروما میتواند باعث اختلال در بازرسی طبیعی بدن شـما از رفلکس سکسکه شود. مثال‌ها عبارتند از:
آنسفالیت
مننژیت
مولتیپل اسکلروزیس
سکته مغزی
آسیب تروماتیک مغز
تومور‌ها
اختلالات متابولیک و داروها:سکسکه طولانی مدت توسط
مشروبات الکلی
بیهوشی
باربیتورات
دیابت
عدم تعادل الکترولیت
بیماری کلیوی
استروئید‌ها
ارام بخش
عوامل خطر سکسکه:مردان بسیار بیشتر از زنان در دسترس سکسکه هستند. فاکتور‌های دیگری کـه ممکن اسـت خطر ابتلا بـه سکسکه را افزایش دهد عبارتند از:
مسائل ذهنی یا عاطفی: اضطراب؛ استرس و هیجان با برخی موارد سکسکه کوتاه مدت و طولانی مدت همراه بوده اسـت.
عمل جراحی: عده‌ای از افراد پس از انجام بیهوشی عمومی یا بعد از انجام عمل‌هایی کـه شامل اندام های شکمی میشود، سکسکه ایجاد میکنند.
عوارض سکسکه طولانی مدت:سکسکه زیاد ممکن اسـت در غذا خوردن، خواب، سخن، گفتار و التیام زخم بعد از عمل اختلال ایجاد می‌کند.
منبع: تالاب
منبع: پارسینه
کلیدواژه: سکسکه طب سنتی علت سکسکه درمان سکسکه سبک زندگی پارسی خبر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۱۵۱۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بیماری ترانه علیدوستی چیست؟ / همه چیز درباره سندرم «درِس»
آفتاب‌‌نیوز :
حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم درِس DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی...
بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع داروها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.
متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی داروها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.
سندرم دِرِس
سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته میشود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی میکنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.
بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری میشود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.
سندرم «درِس» چرا ایجاد و چگونه درمان میشود، عوارض ماندگار آن کدام‌هاست؟ (عصرایران)
علل
سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:
- دارو‌های ضد تشنج
- دارو‌های ضد ویروس
- آنتی بیوتیک‌ها
- آلوپورینول
- مگزیلتین
- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی
- عوامل بیولوژیک
شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:
- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS
- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی داروها
فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV ۶)
علائم
برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور میتواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.
علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:
- تب
- بثورات پوستی یا جوش
- ائوزینوفیلی
- لنفوسیتوز آتیپیک
- تورم غدد لنفاوی
التهاب اندام‌های داخلی
تشخیص
سندرم DRESS میتواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.
به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:
- سابقه بستری شدن در بیمارستان
- راش حاد
- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است
علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:
- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد
- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل
- درگیری حداقل یک اندام داخلی
- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی
در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV ۶ هم میشود.
سندرم «درِس» چرا ایجاد و چگونه درمان میشود، عوارض ماندگار آن کدام‌هاست؟ (عصرایران)
درمان
تشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.
پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم میشود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.
کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.
علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب میشود.
سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:
- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین
- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی
- ایمونوگلوبولین داخل وریدی
پلاسمافرزیس
عوارض
حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.
یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.
آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.
بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.
تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.
منبع: عصرایران
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟